درمان هپاتیت مزمن B

زمینه و هدف هدف اصلی درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمنB، کاهش دایمی HBV-DNA به کم‌ترین اندازه ممکن است. میزان HBV-DNA برای شروع درمان جهت بیماران هپاتیت مزمن HBeAg مثبت مقدار بیشتر یا مساوی 105 کپی در میلی‌لیتر و برای هپاتیت مزمن HBeAg منفی بیشتر یا مساوی 104 کپی در میلی‌لیتر می‌باشد. اینترفرون 2b α٬ لامی‌وودین٬ ادفوویردیپی ووکسیل داروهای تأیید شده توسط FDA می‌باشند که به‌عنوان درمان خط اوّل استفاده می‌شوند اضافه‌کردن لامی‌وودین به اینترفرون معمولی یا پگ-اینترفرون باعث افزایش اثربخشی درمان نیست. هم‌چنین اضافه‌کردن لامی‌وودین به ادفوویر نیز در درمان بیماران مبتلا به هپاتیت مزمن کنترل ‌شده سبب افزایش اثربخشی آن نمی‌شود. میزان پاسخ به درمان با داروهای خط اوّل تقریباً 40-30 درصد است. میزان پاسخ‌دهی پگ-اینترفرون که اخیراً توسط FDA تصویب شده بیشتراست. مطالعات طولانی مدت بیشتری، جهت استفاده وسیع از این دارو به‌عنوان داروی خط اوّل درمان نیاز است.روی‌کرد استراتژی درمان به سمت استفاده طولانی مدت از ترکیب داروهای آنالوگ نوکلئوزیدی با یا بدون داروهای تقویت‌کننده ایمنی و با هدف ریشه‌کنی cccDNA افزایش یافته است.